دلم را چون اناری کاش یک شب دانه می کردمبه دریا می زدم در باد و آتش خانه می کردمچه می شد آه ای موسای من، من هم شبان بودمتمام روز و شب زلف خدا را شانه می کردمنه از ترس خدا، از ترس این مردم به محرابماگر می شد همه محراب را میخانه می کردماگر می شد به افسانه شبی رنگ حقیقت زدحقیقت را اگر می شد شبی اف سرای فردا...
ادامه مطلبما را در سایت سرای فردا دنبال می کنید
برچسب : نویسنده : fsarayefarda1 بازدید : 12 تاريخ : چهارشنبه 25 اسفند 1395 ساعت: 2:32